Przedsiębiorca, który z różnych prywatnych pobudek nie może chwilowo prowadzić działalności gospodarczej lub boryka się z trudnościami finansowymi spowodowanymi przykładowo sezonowością usług nie musi od razu decydować się na likwidację firmy. Ustawodawstwo przewiduje tutaj bowiem pewne udogodnienia w formie zawieszenia działalności.
Rozwiązanie to jest korzystne ze względu na ulgi finansowe i podatkowe obowiązujące w okresie zawieszenia przy jednoczesnym formalnym istnieniu firmy. Przedsiębiorca nie musi składać deklaracji VAT oraz przerywa opłacanie zaliczek na poczet podatku dochodowego. Należy jednak pamiętać o dobrowolnym ubezpieczeniu zdrowotnym, albowiem po 30 dniach od zapłaty ostatniej składki traci się prawo do świadczeń, a okres ten nie wlicza się do lat pracy uprawniających do otrzymania emerytury.
Zawieszenie działalności gospodarczej jest dokonywane na wniosek złożony przez przedsiębiorcę, który działając na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, dokonuje zgłoszenia na formularzu CEIDG-1. Podstawowym warunkiem jest niezatrudnianie pracowników. W momencie prowadzenia jednoosobowego biznesu sprawa ta jest oczywista, a w przypadku wspólników spółek cywilnych, jawnych czy partnerskich zawieszenie działalności skuteczne jest tylko i wyłącznie w sytuacji, gdy każdy z nich dokona tej czynności.
Działanie przedsiębiorstwa może być zawieszone na okres od 30 dni do 24 miesięcy. Czas ten może zostać wydłużony do 3 lat, jeżeli wiąże się to ze sprawowaniem osobistej opieki nad dzieckiem, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez nie 5 roku życia.
Możliwość zawieszenia działalności to jednak nie tylko korzyści, ale też powinności. O tym, jakie obowiązki musi wykonać przedsiębiorca dowiecie się Państwo za tydzień.
Artykuł przygotowany był w ramach wtorkowego cyklu artykułów prawnych w dzienniku Kurier Szczeciński.
